Roberto Zucco - Η Παράσταση ΕΜΠ

Το flyer  και η αφίσα της παράστασής μας:

Ρομπέρτο Τσούκο από τη Θ.Ο. Ε.Μ.Π. Ιούνιος 2008

 Το πρόγραμμα της παράστασης: 

Πρόγραμμα Παράστασης "Ρομπέρτο Τσούκο"

Κάποιες σημειώσεις στο... περιθώριο

Το δελτίο Τύπου της Παράστασης

 ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΤΣΟΥΚΟ

Ένας «μυστικός πράκτορας». Ένα φυσιολογικό και λογικό αγόρι.

…Σίγουρα ωραίο αγόρι. …Τόσο γλυκός, τόσο καλός. …

 …Απ’ τη ράτσα εκείνων που κάνουν τους άλλους να θέλουν να βάλουν τα κλάματα και μόνο που τους κοιτάνε.

Ένας δολοφόνος. Ένας φονιάς. Ένας τρελός. Ένας ήρωας.

…ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις ήσυχος είναι να γίνεις διάφανος όσο ένα τζάμι, όπως ένας χαμαιλέων πάνω σε μια πέτρα, να περνάς μέσ’ απ’ τους τοίχους, να μην έχεις ούτε χρώμα ούτε μυρωδιά· το βλέμμα των ανθρώπων να σε διασχίζει και να βλέπει τους άλλους πίσω από σένα, σα να μην ήσουν εκεί.

Πρέπει να φύγω γιατί πρόκειται να πεθάνω. Έτσι κι αλλιώς, κανείς δεν ενδιαφέρεται για κανέναν. Κανείς.

Ένας χρόνος εκατό χρόνια, το ίδιο κάνει· αργά ή γρήγορα όλοι θα πεθάνουμε, όλοι.

Δεν θέλω να πεθάνω. Πρόκειται να πεθάνω.

Οι φύλακες δεν υπάρχουν. Αρκεί να μην τους βλέπετε. …Πέρα απ’ τους τοίχους υπάρχουν άλλοι τοίχοι, υπάρχει πάντα η φυλακή.

Να δραπετεύετε απ’ τις στέγες, προς τον ήλιο. Δεν θα βάλουν ποτέ έναν τοίχο ανάμεσα στον ήλιο και τη γη.

Όταν προχωρώ, ξεχύνομαι, δεν βλέπω τα εμπόδια κι επειδή δεν τα ’χω κοιτάξει, πέφτουν από μπρος μου μόνα τους.

Είμαι μοναχικός και δυνατός. Είμαι ένας ρινόκερος.

ROBERTO ZUCCO του Bernard-Marie Koltès

Μια αληθινή ιστορία& ένα τραγικό πεπρωμένο.

Μια καλοφτιαγμένη θεατρική δομή, 15 σύντομες σκηνές με συγκεκριμένα στιγμιότυπα απόλυτα βιωματικού-σωματικού χαρακτήρα, καταστάσεις όπου η σύγχυση, η απελπισία, ο φόβος, ο έρωτας-θάνατος είναι συνεχώς παρόντα.

Μια υποδειγματική πορεία όπου «η απλή επιλογή μιας πράξεως σκοτώνει τις άλλες προτιμήσεις».

Βολές εναντίον στερεοτύπων, αισθημάτων και αξιών με λόγο δυνατό και στέρεο, απολαυστικό και συνταρακτικό.                                                                                 Από τη θεατρική ομάδα του ΕΜΠ

12 – 21 Ιουνίου 2008, Θέατρο Χυτήριο

Ιερά Οδός 44, Γκάζι (Στάση Μετρό Κεραμεικός)

Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21.30΄

Φωτογραφίες

Φεστιβάλ Ερασιτεχνικών Θεατρικών Ομάδων, Θεσσαλονίκη, Μάης 2008

Κολάζ από πρόβες στην Πολυτεχνειούπολη - 2008

Γράψανε Για Εμάς...

Ο κ. Κωνσταντινίδης Νεκτάριος- Γεώργιος, κριτικός θεάτρου από την εφημερίδα "Ελεύθερος" γράφει για εμάς στο blog του:

Πολλές ενδιαφέρουσες παραστάσεις έχουμε παρακολουθήσει από ερασιτεχνικές ομάδες και θιάσους που έχουν ιδρυθεί από ιδιώτες, Δήμους, Κοινότητες ή οργανισμούς. Σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και πανεπιστημιακοί σύλλογοι ασχολούνται με κέφι, μεράκι και αγάπη για την προετοιμασία μιας θεατρικής παράστασης.
Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί η θεατρική ομάδα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου που ξεκίνησε τη δράση της το 1992. Η ομάδα αποτελεί μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Ερασιτεχνικού Φοιτητικού Θεάτρου (μη κερδοσκοπικού και μη κυβερνητικού χαρακτήρα), ο οποίος διοργανώνει το Πανελλήνιο Φεστιβάλ Φοιτητικού Θεάτρου.
Στην πολύχρονη δημιουργική παρουσία της, οι φοιτητές έχουν αναμετρηθεί με κλασσικούς και ποικίλους σύγχρονους συγγραφείς μέσα από έργα έντονα κοινωνικού και πολιτικού χαρακτήρα : «Θεός» του Woody Allen, «Το Σακάκι που βελάζει» του Stanislaw Statigief, «Βάκχες» του Ευριπίδη, «Το κλουβί με τις τρελές» του Harvey Ferstin, «Άμλετ II» του Sam Bobrick, «Ο Θάνατος» του Woody Allen, «Ο Δίκρανος Ντίσνευ» του Philip Ridley, «Έντμοντ» του David Mamet, «Με δύναμη από την Κηφησιά» των Κεχαΐδη-Χαβιαρά, «Ωραία φάση» του Λένου Χρηστίδη, «Όλο Σπίτι, Κρεββάτι, Εκκλησία» των Dario Fo – Franka Rame, «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» του Dario Fo, «Mort (Άδης)» του Terry Pratchet, «Πυριτιδαποθήκη» του Dejan Dukovski, «Αόρατος θίασος» και «Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Salome» του Oscar Wilde, «Ατρείδες εν Συντομία» των Μπαλωμένου – Ριζόπουλου, «Ο Ρόζενγκραντς και ο Γκίλντερστερν είναι νεκροί» του Tom Stoppard, «Ελευθερία στη Βρέμη» του R. W. Fassbinder, «Ο Δράκος» του E. Svarts, «Το παιχνίδι της σφαγής» του E. Ionesco, «Κοίτα τους» του Μ. Ποντίκα, «Camino Real» του T. Williams, «Ο Πρίγκιπας των Λύκων» του Π. Πασχίδη, «Ευρυδίκη» του Jean Anouilh, «Οι Αρχάγγελοι δεν παίζουν Φλίπερ» του Dario Fo, «Ο Ιάκωβος και ο Αφέντης του» του Milan Kundera και «Εντελώς αναξιοπρεπές» του Βασίλη Κατσικονούρη.
Παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον και την τελευταία δουλειά της ομάδας που καταπιάστηκε με το «Roberto Zucco» του Γάλλου Bernard-Marie Koltès. Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί κάνοντας μια απόπειρα καθαρής και απλής σκηνικής ανάγνωσης κατορθώνουν ν’ αποδώσουν σε ικανοποιητικό βαθμό ένα απαιτητικό κείμενο. Η σκηνοθεσία επέλεξε τη λιτότητα στο σκηνικό χώρο και στα κοστούμια δίνοντας προτεραιότητα στη δυναμική του λόγου.

Τον ευχαριστούμε πολύ όχι μόνο για την κριτική του αλλά και που ήρθε να μας παρακολουθήσει...

Το πλήρες άρθρο θα το βρείτε εδώ:

Κριτικες θεατρικων παραστασεων

Δελτιο Τυπου

ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΤΣΟΥΚΟ
Ένας «μυστικός πράκτορας».
Ένα φυσιολογικό και λογικό αγόρι.
…Σίγουρα ωραίο αγόρι. …Τόσο γλυκός, τόσο καλός. …
…Απ’ τη ράτσα εκείνων που κάνουν τους άλλους να θέλουν να βάλουν τα κλάματα και μόνο που τους κοιτάνε.
Ένας δολοφόνος. Ένας φονιάς.
Ένας τρελός. Ένας ήρωας.

…ο καλύτερος τρόπος για να ζήσεις ήσυχος είναι να γίνεις διάφανος όσο ένα τζάμι, όπως ένας χαμαιλέων πάνω σε μια πέτρα, να περνάς μέσ’ απ’ τους τοίχους, να μην έχεις ούτε χρώμα ούτε μυρωδιά· το βλέμμα των ανθρώπων να σε διασχίζει και να βλέπει
τους άλλους πίσω από σένα, σα να μην ήσουν εκεί.

Πρέπει να φύγω γιατί πρόκειται να πεθάνω. Έτσι κι αλλιώς, κανείς δεν ενδιαφέρεται για κανέναν. Κανείς.

Ένας χρόνος εκατό χρόνια, το ίδιο κάνει· αργά ή γρήγορα όλοι θα πεθάνουμε, όλοι.

Δεν θέλω να πεθάνω. Πρόκειται να πεθάνω.

Δεν μου καίγεται καρφί για τη ζωή μου. Σας ορκίζομαι πως δε μου καίγεται καρφί.

Οι φύλακες δεν υπάρχουν. Αρκεί να μην τους βλέπετε. …Πέρα απ’ τους τοίχους υπάρχουν άλλοι τοίχοι, υπάρχει πάντα η φυλακή.
Να δραπετεύετε απ’ τις στέγες, προς τον ήλιο. Δεν θα βάλουν ποτέ έναν τοίχο ανάμεσα στον ήλιο και τη γη.

Όταν προχωρώ, ξεχύνομαι, δεν βλέπω τα εμπόδια κι επειδή δεν τα ’χω κοιτάξει, πέφτουν από μπρος μου μόνα τους.

Είμαι μοναχικός και δυνατός. Είμαι ένας ρινόκερος.


ROBERTO ZUCCO του Bernard-Marie Koltθs
Μια αληθινή ιστορία& ένα τραγικό πεπρωμένο.
Μια καλοφτιαγμένη θεατρική δομή, 15 σύντομες σκηνές με συγκεκριμένα στιγμιότυπα απόλυτα βιωματικού-σωματικού χαρακτήρα, καταστάσεις όπου η σύγχυση, η απελπισία, ο φόβος, ο έρωτας-θάνατος είναι συνεχώς παρόντα.
Μια υποδειγματική πορεία όπου «η απλή επιλογή μιας πράξεως σκοτώνει τις άλλες προτιμήσεις».
Βολές εναντίον στερεοτύπων, αισθημάτων και αξιών με λόγο δυνατό και στέρεο, απολαυστικό και συνταρακτικό.

Από τη θεατρική ομάδα του ΕΜΠ
http://www. theatre.ntua.gr
http://roberto-zucco.blogspot.com
e-mail: zucco@theatre.ntua.gr
12 – 21 Ιουνίου 2008
Θέατρο Χυτήριο
Ιερά Οδός 44, Γκάζι (Στάση Μετρό Κεραμεικός)
Ώρα έναρξης παραστάσεων: 21.30΄

...ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟ ΝΑ ΠΩ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΜΙΑΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΕ ΠΟΤΕ.
MΙΚΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ

...ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ,
ΩΣΠΟΥ ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΡΓΑ, ΑΒΕΒΑΙΑ ΒΗΜΑΤΑ
ΑΝΕΒΗΚΕ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ.
ΠΑΡΑΔΟΞΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΑ


OΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ: ΕΓΝΟΙΕΣ, ΒΙΟΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΟΝΕΙΡΑ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΙ - ΠΟΥ ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.
KΑΘ' ΗΜΕΡΑΝ ΒΙΟΣ

KΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΦΟΡΟΥΣΕ ΠΑΝΤΑ ΦΑΡΔΙΑ ΦΟΡΕΜΑΤΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΠΑΖΕΙ
ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟ
ΠΟΥ ΔΕ ΓΙΝΑΜΕ.
MΗΤΡΙΚΕΣ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ

TΟΣΟ ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ, ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΜΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΚΑΤΙ ΤΟΥΣ ΕΥΓΝΩΜΟΝΟΥΣΑ
ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΦΗΝΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗΝ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ.
AΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

KΙ ΑΞΑΦΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙΣ Σ' ΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑ ΟΛΗ ΤΗ ΛΗΣΜΟΝΙΑ
Η Σ' ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΑΣΤΟΧΑΣΤΟ ΤΗΝ ΠΙΟ ΑΛΗΘΙΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ.
NΥΧΤΑ

YΠΟΠΤΟΙ ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΙ ΠΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ –
ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΥΛΙΑ.
ΠΟΙΗΤΕΣ

ΓΙ' ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ, ΜΗΝ ΚΟΙΜΑΣΑΙ: ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. MΗΝ ΞΥΠΝΑΣ:
ΘΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙΣ.
ΠΕΙΡΑ ΑΙΩΝΩΝ


KΙ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΘΑΨΕΤΕ ΚΟΝΤΑ ΚΟΝΤΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ.
EΡΩΤΑΣ

...ΠΑΝΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
TΟ ΤΕΛΕΙΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

TΟ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙ ΤΟΥ ΤΟ ΑΦΗΣΕ ΣΤΑ ΔΟΝΤΙΑ ΤΩΝ ΣΚΥΛΙΩΝ.
MΕ ΤΟ ΣΑΚΚΑΚΙ ΤΟΥ ΣΚΕΠΑΣΕ ΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑ.
ΔΡΑΠΕΤΗΣ

OΤΑΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΕΚΟΥΝ ΚΑΠΟΥ ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΚΑΜΑΡΑ.
KΙ ΑΞΑΦΝΑ ΟΛΟΙ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΝΕΚΡΟ
ΤΟ ΧΤΕΣΙΝΟ "ΠΑΛΙΟΣΚΥΛΟ".
YΣΤΕΡΟΦΗΜΙΑ

TΟΤΕ ΧΤΥΠΗΣΑΝ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ. EΓΩ, ΑΦΕΛΗΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ, ΠΗΓΑ ΚΙ ΑΝΟΙΞΑ. KΙ ΕΤΣΙ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ
ΘΛΙΨΗ ΜΠΗΚΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
EΠΙΜΥΘΙΟ


...ΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙΡΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΠΕΡΝΑΩ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ Η ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΚΗΠΟΥΣ -
Σ' ΑΥΤΟ ΕΓΚΕΙΤΑΙ Η ΙΔΙΟΦΥΪΑ ΜΟΥ.

...ΕΓΩ ΟΛΑ ΤΑ ΞΕΡΩ, ΟΛΑ ΤΑ ΕΖΗΣΑ - ΜΟΝΟ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΥΠΟΠΤΕΥΘΕΙ ΠΟΣΟ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ'ΝΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ...

...ΑΛΛΑ ΤΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΤΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΝΑ ΠΩ, ΤΑ ΧΑΝΩ, ΕΤΣΙ ΜΕΝΕΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

...Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΑΠ' ΤΑ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑ Ν' ΑΡΧΙΣΕΙ...

KΙ, Ω ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΣΥΓΚΡΑΤΕΙΤΕ ΚΑΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠ' ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ...

...Ω, ΑΝ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΗΜΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥ
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΚΑΠΩΣ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΠΕΙΝΟ ΓΡΑΜΜΑ. ...ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΤΟΝ HΛΙΑ ΠΕΣΚΟΦ, ΑΔΟΛΟ ΤΕΚΝΟ ΤΗΣ AΓΙΑΣ
PΩΣΙΑΣ, ΜΑΧΗΤΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ OΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ EΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΚΟΜΑ –
ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΑΝ ΥΠΗΡΧΕ ΤΙ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΜΕΛΛΟΝ ΠΡΟΟΡΙΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.

AΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΛΥΠΑΜΑΙ: ΟΙ ΩΡΑΙΟΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΜΟΥ ΑΠ' ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΕΡΗΣΑΝ.

...ΚΙ ΕΔΩ ΠΡΕΠΕΙ Ν' ΑΝΑΦΕΡΘΕΙ Η ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΗ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ...

...ΟΠΩΣ ΚΙ ΟΙ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ Μ' ΕΜΠΟΔΙΣΑΝ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΖΗΣΩ.

...ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΠΟΥ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΜΕ ΛΑΜΠΟΝΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΙ ΑΝ ΕΒΡΙΣΚΑ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΘΑ ΕΙΧΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...

ΓΙ' ΑΥΤΟ, ΣΑΣ ΛΕΩ, ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΕ ΛΙΓΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΣΥΜΠΟΝΟΙΑ
ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΟΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ...


Τ.Λειβαδίτης.....
2 3 στιχάκια που μου θύμισαν Zucco

Roberto zucco!

Πίσω από κάθε δολοφόνο κρύβεται μια αίσθηση, οι φόνοι είναι η καταγραφή της ύπαρξης του. Στην σκοτεινή κοινωνία του μικρού Σικάγου ψάχνει τώρα εξιλέωση ο Roberto Zucco, αόρατος ανάμεσα στους αόρατους...



"Ζω πάντα στο παρόν. Το μέλλον δε το γνωρίζω. Το παρελθόν δεν το έχω πια"
"Fernando Pesoa"

Κειμενο για το προγραμμα

Τα δύο προσχέδια μου για το κείμενο της παράστασης
βρίσκονται εδώ
και εδώ.