"Θέλω να πάω στην Αφρική κάτω από το χιόνι" ,λέει ο Ρομπέρτο Τσούκο στο έργο. Μία ατάκα την οποία και έχουμε συζητήσει πολλές φορές και τώρα να που γίνεται πραγματικότητα. Εδώ και δυο μέρες χιονίζει σχεδόν ασταμάτητα και το χιόνι έχει φτάσει γύρω στους 30 πόντους. Τα παντζούρια δεν μπορώ να ανοίξω ενώ ακόμα και η πόρτα της αυλής έχει κολλήσει από τον πάγο.
Έχω να βγω από το σπίτι από την Παρασκευή! Έχω να δω φάτσα ανθρώπου, άλλου απο των γονιών μου, εδώ και δυο μέρες. Μάλιστα αναγκάστηκα να ανοίξω την τηλεόραση ύστερα από πάρα πολύ καιρό για να δω καμιά διαφορετική φάτσα. Βρίσκομαι κυριολεκτικά κάτω από το χιόνι και αυτό με έχει οδηγήσει σε μελαγχολία.
Αυτές τις μέρες εκτός από την δημιουργία του μπλογκ, έχω διαβάσει την μισή ύλη από την επιχειρησιακή έρευνα, έχω δει δυο ταινίες, έχω διαβάσει και ένα βιβλίο, όμως όλα το άλλο είναι ανυπόφορο:
ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΑΛΛΟ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ!!! ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, ΜΟΥΧΕΙ ΣΑΛΕΨΕΙ!
"Είναι φυσιολογικό να σκοτώνουμε τους γονείς μας"
Κάτι ξέρει ο Κολτέζ....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου